Sana naaalala niyo pa ako. Parang kailan lang nung nandyan din ako sa Haran, kasama ninyong mga bakwet. Halos araw araw, nadunggan ko ang inyohang mga istorya, kanta ug sayaw og inyong pakigbisog. 28 nang pebrero nang nag-uli ako gikan sa Maynila hangtud sa Amerika. pebrero 28 pud nag-uli kamo sa Talaingod.
Pero karon, anaa kamo diha gihapon. Nakakagalit na mabalitaan na grabe na naman ang militarisasyon sa Talaingod. Ngano mang ginaatake kining mga eskwelahan? Wala namay laing tumong ang mga eskwelahan kon dili hatagan og edukasyon ang mga kabatan-onan aron makabalo sila mobasa, mosulat, ug aron dili sila madaugdaug. Aron mapalambo ang kultura, ekonomiya, og panlawas ng mga Manobo.
Pero gusto kong ipaabot sa inyo na umaabot diri ang kwento ng inyong pakigbisog. Pinakita ko ang video sa buong school ko kanina, at maraming na-dasig sa inyong pakikibaka. Kahit ako, matag adlaw kong iniisip ang inyong lig-on nga pagbarug. Nagaistorya ako kaniadto tungkol sa inyo, ug dili ko mapigilan maghilak. Dako nga kadasig ang gihatag nimo sa akoha. Napakalaki kayong inspirasyon. Dugang kadasig!
Hiyasmin
Writing from the US
No comments:
Post a Comment